Bezit en welzijn van patiënten beveiligen van huisdieren
Zoals u zult hebben opgemerkt, zijn veel mensen met psychische problemen dakloos. Ik vond dat ik mijn financiën moest specificeren op het moment dat mijn flat werd verkocht, waardoor ik mijn plaats op de woningladder verloor. Dit illustreert waarom, geheel onnodig, Ik heb ook geen eigen huis. Vervolgens zal ik beschrijven welke regelgevende procedures er zijn, of zouden moeten zijn, voor professionals in de geestelijke gezondheidszorg om te voorkomen dat wat mij is overkomen opnieuw gebeurt.
Ik kocht de flat in 1990 voor £ 61.000. In 1998 was de hypotheek ongeveer £ 450/maand. Mijn loon naar huis was ongeveer £ 1100 / maand. Mijn huurder betaalde me ook £1100/maand. Ik was het grootste deel van een jaar afwezig toen mijn werkgever stopte met betalen en mijn huurder vertrok. Ik had het te druk met mijn reis om een nieuwe huurder te krijgen, dus er kwam geen geld op mijn rekening en de betalingsachterstanden begonnen op te lopen. In 1999 ontdekte mijn vader dat de flat op het punt stond teruggenomen te worden en verkocht hem (met zijn Duurzame volmacht die mij was aangeraden te krijgen). Het was natuurlijk niet zijn schuld, hij was een oude man en deed wat hij dacht dat het beste was.
Dit hoefde niet te gebeuren omdat (a) een nieuwe huurder gemakkelijk gevonden had kunnen worden en (b) ik als werkplekuitkering een ziektekostenverzekering had van Unum Ltd ( www.unum.com ). Er moest gewoon een claim worden ingediend en ik zou 90% van mijn salaris maandelijks hebben gekregen, de rest werd gecompenseerd door arbeidsongeschiktheid
Mijn flat, flat 2 20 Rocks Lane, Barnes, SW13 met mij erin 1990
voordeel. Het appartement hoeft niet te worden verkocht. Later verloor ik toch mijn baan, dus het was niet mogelijk om weer op de ladder te komen, in ieder geval tot ik herstelde na 2004.
Royal College of Psychiatrists Accreditatie van intramurale geestelijke gezondheidszorg
Audit van het gezondheidsdossier (versie 2019)
2.19 [1] Wanneer een patiënt rechtstreeks vanuit de gemeenschap wordt opgenomen, controleert de opnemend verpleegkundige of de verwijzende instantie duidelijke details geeft over en beheersplannen voor:
de beveiliging van de woning van de patiënt;
regelingen voor afhankelijke personen (kinderen, mensen voor wie ze zorgen);
arrangementen voor huisdieren.
Ik sprak onlangs met iemand over dit onderwerp op het Royal College en zij antwoordden:
Toen u mij oorspronkelijk uw vraag per e-mail stuurde, heb ik bij het CCQI (College Center for Quality Improvement) rondgevraagd om te zien hoe andere projecten deze norm interpreteerden: de meeste projecten leken te denken dat de vraag echt over fysieke beveiliging ging, dwz of de voorkant deur zit op slot. Er werd mij echter ook op gewezen dat er een versie van deze norm is in een NICE-richtlijn (NG53, "Overgang tussen instellingen voor intramurale geestelijke gezondheidszorg en instellingen voor gemeenschaps- of verzorgingshuizen"):
De opnemende verpleegkundige of verantwoordelijke persoon moet met de persoon bespreken hoe de huishoudelijke en zorgarrangementen moeten worden beheerd en contact moeten onderhouden met de juiste instanties. Dit kan zijn:
mensen voor wie ze een verantwoordelijkheid hebben, zoals:
kinderen
kwetsbare of zieke familieleden.
binnenlandse regelingen, in het bijzonder:
huis beveiliging
huurwoning
voordelen
thuiszorgservice
huisdieren.
Dit zorgt voor een bredere interpretatie, en ik zou graag zien dat deze extra items worden opgenomen: helaas zal het even moeten wachten tot de volgende keer dat we de normen herzien. Ik zal uw opmerkingen bewaren voor als we dat doen (ergens volgend jaar). Sorry dat ik hier niet direct iets aan kan doen!
Tot slot zou ik willen voorstellen dat "uitkeringen" zouden moeten zeggen "uitkeringen inclusief ziektekostenverzekering op de werkplek", die een redelijk deel van de bevolking hebben in Groot-Brittannië. Begin me niet over de maatschappelijk werkers!