Paranoïde schizofrenie: manieren van herstel

Laat me uitleggen waarom dit portret een portret van hoop is. De artiest zei dat hij/zij (hierna zij) maar 20 minuten had om het te doen omdat hij/zij de kroeg in moest. Hij/zij zegt dat ik dit schilderij van haar mag gebruiken, maar wil niet geïdentificeerd worden ondanks mijn aanbod van een link naar zijn/haar site. Dit komt door het stigma van schizofrenie. Ze vertelt me dat ze de jaren van 1969 tot 1979 in en uit "gekkenhuizen" heeft doorgebracht. Ik probeer haar verhaal te krijgen zodat je het kunt lezen, maar ze beschrijft haar 10 jaar paranoïde schizofrenie als leven in een stalinistische staat en iedereen die chloorpromazine/largactil, stelazine of haloperidol is gedwongen zal ongetwijfeld weten wat ze bedoelt. De reden dat dit portret een portret van hoop is, is dat de kunstenaar deel uitmaakt van het aanzienlijke deel van de schizofreniepatiënten die herstellen tot het punt waarop ze geen medicatie meer nodig hebben of er een gelukkig leven mee kunnen leiden (zie  Prognose sectie). Dat kan ik beamen en   de kunstenaar, door de decennia die ik heb